Werknemers kiezen onbewust voor een werkgever met dezelfde beginletter als hun eigen naam citeerde de Taalpost van woensdag uit De Standaard.
Twee Gentse professoren hebben ontdekt dat het aantal werknemers van wie de naam dezelfde beginletter heeft als het bedrijf waarvoor ze werken, 12 procent hoger ligt dan je zou verwachten op basis van kansberekening. ‘Nomen est omen’ dus, ook op de werkvloer.
"Eerder werd het name-letter effect al ‘bewezen’ voor de keuze van woonplaats, partner, merknaam en beroep. Nemen we bijvoorbeeld een willekeurige David. De kans dat hij kiest voor Daisy, is statistisch groter dan dat hij valt voor Nele. Het koppel gaat wonen in Dilbeek, ook al heeft geen van beiden daar een band mee. David werkt als drukker, Daisy als dienster. In de Delhaize vullen ze hun karretje met producten van Devos-Lemmens, Duyvis en Domo. En wellicht is hun hobby duivenmelken – al is daar (nog) geen wetenschappelijk onderzoek naar verricht." aldus het bericht.
Zint heeft een zwak voor de kracht van alliteratie. Zij kon deze zomer The Secret Universe of Names dan ook niet in de boekhandel laten liggen. Erger nog, ze laat de inhoud meespelen bij de naamkeuze van haar kind. (Gelukkig bleek de naam van nummer één al goed gekozen…)
Het boek bouwt voort op het psychologische effect van klanken en de grimassen die nodig zijn om ze te maken. Het zijn ervaringen, met bijbehorende betekenissen. Wat dacht u van zeuren, zeveren, zeiken en zanikken? Free, fresh, fearless? Mother, mere, mama, Mutter, Mary? Sterk, stug, stevig. Geen wonder dat Romeo’s ronkend en romantisch zijn, en kikkers koel.
U weet nu dus ook waarom Astrid open, sterk en gesloten is, haar zoon Frits noemt en liever in Utrecht dan in De Meern woont. Waarom zij werkte voor Russia Travel, AMS en de AVS. En waarom het bedrijf van Erik nog steeds EDG heet. En de zin van Zint? Dat het van A tot Z in taal verbindt.
Twee Gentse professoren hebben ontdekt dat het aantal werknemers van wie de naam dezelfde beginletter heeft als het bedrijf waarvoor ze werken, 12 procent hoger ligt dan je zou verwachten op basis van kansberekening. ‘Nomen est omen’ dus, ook op de werkvloer.
"Eerder werd het name-letter effect al ‘bewezen’ voor de keuze van woonplaats, partner, merknaam en beroep. Nemen we bijvoorbeeld een willekeurige David. De kans dat hij kiest voor Daisy, is statistisch groter dan dat hij valt voor Nele. Het koppel gaat wonen in Dilbeek, ook al heeft geen van beiden daar een band mee. David werkt als drukker, Daisy als dienster. In de Delhaize vullen ze hun karretje met producten van Devos-Lemmens, Duyvis en Domo. En wellicht is hun hobby duivenmelken – al is daar (nog) geen wetenschappelijk onderzoek naar verricht." aldus het bericht.
Zint heeft een zwak voor de kracht van alliteratie. Zij kon deze zomer The Secret Universe of Names dan ook niet in de boekhandel laten liggen. Erger nog, ze laat de inhoud meespelen bij de naamkeuze van haar kind. (Gelukkig bleek de naam van nummer één al goed gekozen…)
Het boek bouwt voort op het psychologische effect van klanken en de grimassen die nodig zijn om ze te maken. Het zijn ervaringen, met bijbehorende betekenissen. Wat dacht u van zeuren, zeveren, zeiken en zanikken? Free, fresh, fearless? Mother, mere, mama, Mutter, Mary? Sterk, stug, stevig. Geen wonder dat Romeo’s ronkend en romantisch zijn, en kikkers koel.
U weet nu dus ook waarom Astrid open, sterk en gesloten is, haar zoon Frits noemt en liever in Utrecht dan in De Meern woont. Waarom zij werkte voor Russia Travel, AMS en de AVS. En waarom het bedrijf van Erik nog steeds EDG heet. En de zin van Zint? Dat het van A tot Z in taal verbindt.