Ik kon me niet herinneren zo naakt te zijn. Sieraden, beugels, riemen, spijkers, piercings.. alles uit. Daar stond ik dan, gisteravond, in de kelder van het Spinozainstituut in Amsterdam. Even later werd ik ingesnoerd op een soort rolbrancard. Oordoppen in, haarnetje en koptelefoon op, hartslagmeter en ademhalingsmonitor om, alarmbelletje en knoppenkast onder handbereik, kniesteun tegen de weeïgheid, spiegelkap op om het beeldscherm achter me te kunnen zien... klaar om voor
Neurensics neuromarketing research de MRI-scanner in te gaan.
Tja, een breed geïnteresseerde communicatieadviseur doet veel om te leren over haar vak. Maar als je met een 'keiharde' hersenscan kan voorspellen of een boekomslag, campagne of commercial werkt, dan moet je dat toch doen? Om er meer over te weten te komen meldde ik me als testpersoon voor een onderzoek bij Neurensics. Ik wilde die '
koopknop' in mijn consumentenbrein wel eens gevisualiseerd zien!
 |
| Een sterk merk aan het werk (Neurensics copyright 2012) |
Een heftige manier van marketingonderzoek lijkt het, maar uiteindelijk vaak goedkoper (hoorde ik in de wandelgangen) omdat veel minder proefpersonen nodig zijn om een duidelijk inzicht te krijgen. Over het onderzoek waarvoor ik de scanner in ging (voor een bank) weet ik helaas te weinig om er wat
zinnigs over te zeggen.
Maar als ik mijn opdrachtgevers mag adviseren: gooi je campagne door de scan! (ook omdat ik het zelf zo leuk vind ;-))
